Koop en consumentenkoop samenvatting
Les 1
Koop en consumentenkoop is er voor om de zwakkere partij bescherming te bieden, er mag niet ten
nadele van de consument worden afgeweken. In een geval van consumentenkoop zijn de meeste
wettelijke bepalingen die de koper beschermen van dwingend recht er mag niet ten nadele van koper
afgeweken. Er is sprake van consumentenkoop als er sprake is van een koopovereenkomst, wat dit is
staan in art. 7:1 BW “koop is de overeenkomst waarbij de een zich verbind door een zaak te geven
en de ander om daarvoor een prijs in geld te betalen”. Er is ook ruil dit is immers geen koop de
definitie van ruil vinden we in art. 7:49 BW “ruil is de overeenkomst waarbij partijen zich
verbinden elkaar over en weer een zaak in plaats van het ander te geven”. Het verschil is dus bij koop
dien je te betalen en bij ruil de zaak geven. Bij ruil gelden de regels van consumentenkoop. Een
gewone koopovereenkomst komt tot stand door een aanbod en aanvaarding daarvan net zoals het
tot stand komen van overeenkomsten art. 6:217 BW. Om een koopovereenkomst tot stand te
brengen is het niet vereist dat de koper de koopprijs daadwerkelijk betaalt, ook is het niet vereist dat
de partijen een prijs overeenkomen art. 7:4 BW. Het is wel vereist dat de aanbod en aanvaarding
overeenkomen (je kunt niet een iPhone voor 200 kopen). Een koopovereenkomst komt niet tot stand
las het aanbod niet geldig is, het is dan een eenzijdige rechtshandeling, het aanbod kan nietig zij art.
3:33 BW. Het aangaan van een koopovereenkomst met betrekking tot roerende zaken is vormvrij:
overeenkomst kan mondeling en schriftelijk tot stand komen. Sommige dienen wel schriftelijk
aangegaan te worden als dit niet zo is het van rechtswege nietig dus vanaf het begin niet geldig art.
7:2 lid 1 BW. Deze koopakte wordt ingeschreven in registers anders is het niet geldig art. 3:39 BW.
Consumentenkoop is als je iets bij een professionele verkoper koopt. Veel kopers doen hun aankomen
op webshops dit heet koop op afstand. Ook worden er aankopen gedaan buiten de verkoopruimte
bvb langs deuren gaan, dit noem je overeenkomst buiten de verkoopruimte. In deze gevallen krijg je
recht op meer bescherming mar gelden de regels van koop ook. Wanneer is er sprake van
consumentenkoop? De definitie hiervan staat in art. 7:5 lid 1 sub a BW “de koop met betrekking tot
een roerende zaak die wordt gesloten door een verkoper die handelt in het kader van zijn handels.
Bedrijfs, ambachts, of beroepsactiviteit en een koper, natuurlijke persoon, die handelt voor doeleinden
buiten zijn bedrijf of beroepsactiviteit.” Dit wilt zeggen dat het 4 vereisten heeft:
1. Koper is natuurlijk persoon en gaat verbintenis aan art. 7:50 BW
2. Koper koopt roerende zaak (dus geen onroerende zaak zoals huis, niet duurzaam met grond
verbonden) art. 3:3 lid 2 BW
3. Gebruik voor privé doeleinden (koop als particulier, niet voor school/werk etc.)
4. Verkoper is professionele verkoper (bvb handelaar)
Als er sprake is van consumentenkoop in de zin van art. 7:5 lid 1 sub a BW, dan zijn artikelen 7:1/ 7:38
BW van dwingend recht, zie art. 7:6 lid 1 BW, hierin staat dat er niet ten nadele van consument mag
worden afgeweken. Dit biedt bescherming voor de consument.
Deze dingen zijn geen zaken maar is wel sprake van consumentenkoop:
- Dieren: onthoudt dat dieren geen roerende zaak, maar er gelden regels voor
consumentenkoop hiervoor art. 3:2a lid 2 BW
- Overeenkomsten met betrekking tot: elektriciteit, gas en warmte. Art. 7:5 lid 5 BW
- Digitale inhoud zoals Spotify etc. art. 7:5a BW
- Vermogensrechten art. 7:47 BW
, Er kan soms sprake zijn van een gemengde overeenkomst (twee of meer door wet geregelde
overeenkomsten) art. 6:215 BW zoals aannemen van werk en ook een consumentenkoop, maar
welke regels gelden hier, dit staat in art. 7:5 lid 4 BW, de overeenkomst wordt als consumentenkoop
aangemerkt. Bvb je koopt een warmtepomp maar deze moet ook worden geïnstalleerd, maar er gaan
wat mis dan gelden de regels van consumentenkoop. Stel dat er sprake is van non-conformiteit dan
zal het geschil moeten worden opgelost via art. 7:21 BW. In sommige gevallen kunnen we niet van
consument koop spreken zoals overeenkomsten tot het verrichten van diensten bvb de kapper of
water door de leidingen art. 7:5 lid 3 of onroerende zaken. Art. 7:6 lid 1 BW bepaald dat verkoper
geen afwijkende afspraken met koper mag maken wanneer dit voor koper nadelig is bij afdeling 1-7.
Bvb het is niet toegestaan om met koper af te spreken dat hij afstand doet van zijn wettelijke garantie
dit noem je het dwingend recht. Wat als er van het dwingendrechtelijke wordt afgeweken? Dan kan
de koper de afwijking terugdraaien op basis van art. 3:40 lid 2 BW is de gemaakte afspraak waarbij
van een dwingend recht is afgeweken vernietigbaar. Als rechter tussen partijen moet beslissen moet
hij ambtshalve toetsen (hij moet van de stellingen uitgaan die de partijen aanvoeren). Niet alle
artikelen van afdeling 1-7 zijn van dwingend recht, van sommige artikelen mag ook in geval van
consumentenkoop worden afgeweken ten nadele van koper. Dit staat in art. 7:6 lid 2 BW, deze
artikelen zijn art. 7:12 7:13, eerste en tweede zij van art. 7:27 en 7:35 BW. Als verkoper hiervan wilt
afwijken moet hij dit doen door dit met koper overeen te komen (met iets eens zijn) (individueel
beding) Verkoper mag niet zijn bepalingen van niet dwingend recht standaard in zijn algemene
voorwaarden art. 6:231 BW ten nadele van verkoper afwijken, (het mag niet standaard in de
algemene voorwaarden staan) moet hij dit toch dan zijn de bepalingen in de algemene voorwaarden
onredelijk bezwarend. Deze bepalingen zijn vernietigbaar. De belangrijkste bronnen voor
consumentenrecht zijn jurisprudentie, Europese verordeningen, Europese richtlijnen (werken niet
rechtstreeks, maar worden omgezet in nationaal recht) en wetten.
We gaan nu verder op de algemene voorwaarden in, degene die de algemene voorwaarden gebruikt
wordt de gebruiker genoemd art. 6:231 sub c BW, degene die deze voorwaarden aanvaart is de
wederpartij. Vaak komt het voor dat er een probleem ontstaat in een overeenkomst, de
gebruiker/verkoper wijst in meeste gevallen naar de algemene voorwaarden waardoor de
wederpartij/koper verast wordt omdat die het niet heeft gelezen. Ben je in dit geval gebonden aan de
algemene voorwaarden als je snel en onwetend dit leest? In art. 6:232 BW “een wederpartij is ook
dan aan de algemene voorwaarden gebonden als bij het sluiten van de overeenkomst de gebruiker
begreep of moest begrijpen dat zij de inhoud daarvan niet kende” de gebruiker hoort de algemene
voorwaarden aan te wederpartij aan te bieden, als wederpartij dit aanvaardt, is die in beginsel aan
gebonden. Dus ook als je het niet gelezen hebt. In beginsel betekend dat er uitzonderingen zijn. Deze
staan in art. 6:333 BW er zijn twee uitzonderingen. De eerste staat in lid 2 een redelijke mogelijkheid
tot kennisneming van algemene voorwaarden, in art. 6:334 BW staat dat gebruiker van algemene
voorwaarden moet de wederpartij een redelijke mogelijkheid bieden om van de algemene
voorwaarden kennis te nemen, dus moet bvb de algemene voorwaarden aan wederpartij geven. Als
gebruiker niks bekend maakt/vermeldt van de algemene voorwaarden is dit niet van toepassing op
deze overeenkomst. En kun je de overeenkomst vernietigen. De tweede staat in lid 1 onredelijk
bezwarend dit betekend dat de algemene voorwaarden onredelijk zijn voor de wederpartij. Maar
wanneer is het aan te merken als bezwarend? In art. 6:236 BW staat wat hiervoor aangemerkt kan
worden, deze staan dus op de zwarte lijst dit betekend dat het vernietigd kan worden. De rechter is
verplicht om de zwarte lijst ambtshalve toe te passen. In art. 6:237 BW staat wat vermoed wordt
onredelijk bezwarend te zijn dit noem je de grijze lijst hier wordt het vermoed. De bedingen die op de
grijze lijst staan zijn dis niet altijd onredelijk bezwarend. De gebruiker van algemene voorwaarden kan
dit vermoeden weerleggen. De partij die zich beroept op vernietig van beding uit algemene
Les 1
Koop en consumentenkoop is er voor om de zwakkere partij bescherming te bieden, er mag niet ten
nadele van de consument worden afgeweken. In een geval van consumentenkoop zijn de meeste
wettelijke bepalingen die de koper beschermen van dwingend recht er mag niet ten nadele van koper
afgeweken. Er is sprake van consumentenkoop als er sprake is van een koopovereenkomst, wat dit is
staan in art. 7:1 BW “koop is de overeenkomst waarbij de een zich verbind door een zaak te geven
en de ander om daarvoor een prijs in geld te betalen”. Er is ook ruil dit is immers geen koop de
definitie van ruil vinden we in art. 7:49 BW “ruil is de overeenkomst waarbij partijen zich
verbinden elkaar over en weer een zaak in plaats van het ander te geven”. Het verschil is dus bij koop
dien je te betalen en bij ruil de zaak geven. Bij ruil gelden de regels van consumentenkoop. Een
gewone koopovereenkomst komt tot stand door een aanbod en aanvaarding daarvan net zoals het
tot stand komen van overeenkomsten art. 6:217 BW. Om een koopovereenkomst tot stand te
brengen is het niet vereist dat de koper de koopprijs daadwerkelijk betaalt, ook is het niet vereist dat
de partijen een prijs overeenkomen art. 7:4 BW. Het is wel vereist dat de aanbod en aanvaarding
overeenkomen (je kunt niet een iPhone voor 200 kopen). Een koopovereenkomst komt niet tot stand
las het aanbod niet geldig is, het is dan een eenzijdige rechtshandeling, het aanbod kan nietig zij art.
3:33 BW. Het aangaan van een koopovereenkomst met betrekking tot roerende zaken is vormvrij:
overeenkomst kan mondeling en schriftelijk tot stand komen. Sommige dienen wel schriftelijk
aangegaan te worden als dit niet zo is het van rechtswege nietig dus vanaf het begin niet geldig art.
7:2 lid 1 BW. Deze koopakte wordt ingeschreven in registers anders is het niet geldig art. 3:39 BW.
Consumentenkoop is als je iets bij een professionele verkoper koopt. Veel kopers doen hun aankomen
op webshops dit heet koop op afstand. Ook worden er aankopen gedaan buiten de verkoopruimte
bvb langs deuren gaan, dit noem je overeenkomst buiten de verkoopruimte. In deze gevallen krijg je
recht op meer bescherming mar gelden de regels van koop ook. Wanneer is er sprake van
consumentenkoop? De definitie hiervan staat in art. 7:5 lid 1 sub a BW “de koop met betrekking tot
een roerende zaak die wordt gesloten door een verkoper die handelt in het kader van zijn handels.
Bedrijfs, ambachts, of beroepsactiviteit en een koper, natuurlijke persoon, die handelt voor doeleinden
buiten zijn bedrijf of beroepsactiviteit.” Dit wilt zeggen dat het 4 vereisten heeft:
1. Koper is natuurlijk persoon en gaat verbintenis aan art. 7:50 BW
2. Koper koopt roerende zaak (dus geen onroerende zaak zoals huis, niet duurzaam met grond
verbonden) art. 3:3 lid 2 BW
3. Gebruik voor privé doeleinden (koop als particulier, niet voor school/werk etc.)
4. Verkoper is professionele verkoper (bvb handelaar)
Als er sprake is van consumentenkoop in de zin van art. 7:5 lid 1 sub a BW, dan zijn artikelen 7:1/ 7:38
BW van dwingend recht, zie art. 7:6 lid 1 BW, hierin staat dat er niet ten nadele van consument mag
worden afgeweken. Dit biedt bescherming voor de consument.
Deze dingen zijn geen zaken maar is wel sprake van consumentenkoop:
- Dieren: onthoudt dat dieren geen roerende zaak, maar er gelden regels voor
consumentenkoop hiervoor art. 3:2a lid 2 BW
- Overeenkomsten met betrekking tot: elektriciteit, gas en warmte. Art. 7:5 lid 5 BW
- Digitale inhoud zoals Spotify etc. art. 7:5a BW
- Vermogensrechten art. 7:47 BW
, Er kan soms sprake zijn van een gemengde overeenkomst (twee of meer door wet geregelde
overeenkomsten) art. 6:215 BW zoals aannemen van werk en ook een consumentenkoop, maar
welke regels gelden hier, dit staat in art. 7:5 lid 4 BW, de overeenkomst wordt als consumentenkoop
aangemerkt. Bvb je koopt een warmtepomp maar deze moet ook worden geïnstalleerd, maar er gaan
wat mis dan gelden de regels van consumentenkoop. Stel dat er sprake is van non-conformiteit dan
zal het geschil moeten worden opgelost via art. 7:21 BW. In sommige gevallen kunnen we niet van
consument koop spreken zoals overeenkomsten tot het verrichten van diensten bvb de kapper of
water door de leidingen art. 7:5 lid 3 of onroerende zaken. Art. 7:6 lid 1 BW bepaald dat verkoper
geen afwijkende afspraken met koper mag maken wanneer dit voor koper nadelig is bij afdeling 1-7.
Bvb het is niet toegestaan om met koper af te spreken dat hij afstand doet van zijn wettelijke garantie
dit noem je het dwingend recht. Wat als er van het dwingendrechtelijke wordt afgeweken? Dan kan
de koper de afwijking terugdraaien op basis van art. 3:40 lid 2 BW is de gemaakte afspraak waarbij
van een dwingend recht is afgeweken vernietigbaar. Als rechter tussen partijen moet beslissen moet
hij ambtshalve toetsen (hij moet van de stellingen uitgaan die de partijen aanvoeren). Niet alle
artikelen van afdeling 1-7 zijn van dwingend recht, van sommige artikelen mag ook in geval van
consumentenkoop worden afgeweken ten nadele van koper. Dit staat in art. 7:6 lid 2 BW, deze
artikelen zijn art. 7:12 7:13, eerste en tweede zij van art. 7:27 en 7:35 BW. Als verkoper hiervan wilt
afwijken moet hij dit doen door dit met koper overeen te komen (met iets eens zijn) (individueel
beding) Verkoper mag niet zijn bepalingen van niet dwingend recht standaard in zijn algemene
voorwaarden art. 6:231 BW ten nadele van verkoper afwijken, (het mag niet standaard in de
algemene voorwaarden staan) moet hij dit toch dan zijn de bepalingen in de algemene voorwaarden
onredelijk bezwarend. Deze bepalingen zijn vernietigbaar. De belangrijkste bronnen voor
consumentenrecht zijn jurisprudentie, Europese verordeningen, Europese richtlijnen (werken niet
rechtstreeks, maar worden omgezet in nationaal recht) en wetten.
We gaan nu verder op de algemene voorwaarden in, degene die de algemene voorwaarden gebruikt
wordt de gebruiker genoemd art. 6:231 sub c BW, degene die deze voorwaarden aanvaart is de
wederpartij. Vaak komt het voor dat er een probleem ontstaat in een overeenkomst, de
gebruiker/verkoper wijst in meeste gevallen naar de algemene voorwaarden waardoor de
wederpartij/koper verast wordt omdat die het niet heeft gelezen. Ben je in dit geval gebonden aan de
algemene voorwaarden als je snel en onwetend dit leest? In art. 6:232 BW “een wederpartij is ook
dan aan de algemene voorwaarden gebonden als bij het sluiten van de overeenkomst de gebruiker
begreep of moest begrijpen dat zij de inhoud daarvan niet kende” de gebruiker hoort de algemene
voorwaarden aan te wederpartij aan te bieden, als wederpartij dit aanvaardt, is die in beginsel aan
gebonden. Dus ook als je het niet gelezen hebt. In beginsel betekend dat er uitzonderingen zijn. Deze
staan in art. 6:333 BW er zijn twee uitzonderingen. De eerste staat in lid 2 een redelijke mogelijkheid
tot kennisneming van algemene voorwaarden, in art. 6:334 BW staat dat gebruiker van algemene
voorwaarden moet de wederpartij een redelijke mogelijkheid bieden om van de algemene
voorwaarden kennis te nemen, dus moet bvb de algemene voorwaarden aan wederpartij geven. Als
gebruiker niks bekend maakt/vermeldt van de algemene voorwaarden is dit niet van toepassing op
deze overeenkomst. En kun je de overeenkomst vernietigen. De tweede staat in lid 1 onredelijk
bezwarend dit betekend dat de algemene voorwaarden onredelijk zijn voor de wederpartij. Maar
wanneer is het aan te merken als bezwarend? In art. 6:236 BW staat wat hiervoor aangemerkt kan
worden, deze staan dus op de zwarte lijst dit betekend dat het vernietigd kan worden. De rechter is
verplicht om de zwarte lijst ambtshalve toe te passen. In art. 6:237 BW staat wat vermoed wordt
onredelijk bezwarend te zijn dit noem je de grijze lijst hier wordt het vermoed. De bedingen die op de
grijze lijst staan zijn dis niet altijd onredelijk bezwarend. De gebruiker van algemene voorwaarden kan
dit vermoeden weerleggen. De partij die zich beroept op vernietig van beding uit algemene
