Praatjie:
Ingrid Jonker
Ingrid Jonker, een van Suid-Afrika se mees invloedryke digters. Ingrid is op 19
September 1933 in Douglas, Noord-Kaap, gebore. Haar lewe was vol emosies en
uitdagings wat haar skryfwerk diep beïnvloed het. Haar pa, Abraham Jonker, was
'n belangrike man in die politiek, en haar ma, Beatrice, was ook 'n groot invloed
op haar lewe, al was hul verhouding soms moeilik.
Ingrid en haar suster, Anna, het as kinders baie avonture beleef. Hulle het in die
natuur gespeel, veldvrugte gepluk, en geheime skatte soos vere en klippies
versamel. Hulle het selfs boomhuis-tee-partytjies gehou met akkerdoppe as
teekoppies! Ingrid het op 'n jong ouderdom begin skryf, en dit was duidelik dat
sy 'n spesiale talent gehad het.
Maar Ingrid se lewe was nie altyd maklik nie. Haar ouers se huwelik het gesukkel,
en haar ma het uiteindelik 'n senu-ineenstorting gehad. Na haar ma se dood in
1944, het Ingrid en Anna by hul pa in Kaapstad gaan bly. Hierdie moeilike tye het
diep spore by Ingrid gelaat en het later in haar gedigte na vore gekom.
Teen haar tienerjare het Ingrid ernstig begin skryf. Haar eerste gedig, "Die baba,"
is gepubliseer toe sy nog op skool was. Hoewel haar eerste poging om 'n
digbundel te publiseer nie suksesvol was nie, het sy aangehou skryf en haar
tweede bundel, "Rook en oker," het in 1963 groot sukses behaal.
Ingrid se persoonlike lewe was vol hartseer. Sy is getroud met Piet Venter en het
'n dogter, Simone, gehad, maar haar huwelik was nie gelukkig nie. Sy het later
geskei en het steeds voortgegaan om gedigte te skryf wat haar innerlike stryd
weerspieël het.
In 1965 het Ingrid tragies haar eie lewe geneem deur in die see by Gordonsbaai
in te loop. Dit was 'n hartseer einde aan 'n lewe vol emosie en inspirasie. Ironies
genoeg het sy as kind twee keer amper verdrink, en uiteindelik was dit water wat
haar lewe geëindig het.
Na haar dood het Ingrid se werk net meer betekenis gekry. In 1994 het president
Nelson Mandela haar gedig “Die kind wat doodgeskiet is deur soldate by
Nyanga” voorgelees tydens die opening van die parlement. Dit het haar as een
van Suid-Afrika se grootste digters gevestig. Baie sangers het haar gedigte in
liedjies verander, soos Laurika Rauch en Chris Chameleon, wat haar werk lewend
hou.
Ingrid Jonker se lewe was vol hoogtepunte en laagtepunte, maar haar poësie het
iets spesiaal wat mense steeds aanraak. Sy is 'n inspirasie vir ons almal om aan
te hou skryf, selfs al is die lewe soms moeilik.
Ingrid Jonker
Ingrid Jonker, een van Suid-Afrika se mees invloedryke digters. Ingrid is op 19
September 1933 in Douglas, Noord-Kaap, gebore. Haar lewe was vol emosies en
uitdagings wat haar skryfwerk diep beïnvloed het. Haar pa, Abraham Jonker, was
'n belangrike man in die politiek, en haar ma, Beatrice, was ook 'n groot invloed
op haar lewe, al was hul verhouding soms moeilik.
Ingrid en haar suster, Anna, het as kinders baie avonture beleef. Hulle het in die
natuur gespeel, veldvrugte gepluk, en geheime skatte soos vere en klippies
versamel. Hulle het selfs boomhuis-tee-partytjies gehou met akkerdoppe as
teekoppies! Ingrid het op 'n jong ouderdom begin skryf, en dit was duidelik dat
sy 'n spesiale talent gehad het.
Maar Ingrid se lewe was nie altyd maklik nie. Haar ouers se huwelik het gesukkel,
en haar ma het uiteindelik 'n senu-ineenstorting gehad. Na haar ma se dood in
1944, het Ingrid en Anna by hul pa in Kaapstad gaan bly. Hierdie moeilike tye het
diep spore by Ingrid gelaat en het later in haar gedigte na vore gekom.
Teen haar tienerjare het Ingrid ernstig begin skryf. Haar eerste gedig, "Die baba,"
is gepubliseer toe sy nog op skool was. Hoewel haar eerste poging om 'n
digbundel te publiseer nie suksesvol was nie, het sy aangehou skryf en haar
tweede bundel, "Rook en oker," het in 1963 groot sukses behaal.
Ingrid se persoonlike lewe was vol hartseer. Sy is getroud met Piet Venter en het
'n dogter, Simone, gehad, maar haar huwelik was nie gelukkig nie. Sy het later
geskei en het steeds voortgegaan om gedigte te skryf wat haar innerlike stryd
weerspieël het.
In 1965 het Ingrid tragies haar eie lewe geneem deur in die see by Gordonsbaai
in te loop. Dit was 'n hartseer einde aan 'n lewe vol emosie en inspirasie. Ironies
genoeg het sy as kind twee keer amper verdrink, en uiteindelik was dit water wat
haar lewe geëindig het.
Na haar dood het Ingrid se werk net meer betekenis gekry. In 1994 het president
Nelson Mandela haar gedig “Die kind wat doodgeskiet is deur soldate by
Nyanga” voorgelees tydens die opening van die parlement. Dit het haar as een
van Suid-Afrika se grootste digters gevestig. Baie sangers het haar gedigte in
liedjies verander, soos Laurika Rauch en Chris Chameleon, wat haar werk lewend
hou.
Ingrid Jonker se lewe was vol hoogtepunte en laagtepunte, maar haar poësie het
iets spesiaal wat mense steeds aanraak. Sy is 'n inspirasie vir ons almal om aan
te hou skryf, selfs al is die lewe soms moeilik.
