Samenvatting Blok 5 taak 4, CVA pusher

1. De student beschrijft de verschillende behandelingen bij
verminderde arm-handfunctie
f.4 prognose
Interventies voor arm- en handvaardigheid in de mobilisatiefase (niveau 1)

Therapeutisch positioneren van de paretische arm

 Doel: bewegingsuitslag behouden

 contracturen tegengaan
 stress op spieren en gewrichten vermijden
 puntbelasting voorkomen
 pulmonale ventilatie stimuleren
 sputumlozing te vergemakkelijken

 Aangetoond: leidt tot behoud van de passieve exorotatie
 Niet geadviseerd bij patiënten met CVA; niet-klinische relevante effect van
gemiddeld 7 graden voor exorotatie en te grote tijdsinvestering


Reflex-inhiberende houdingen en immobilisatietechnieken voor paretische pols en hand

 doel: verhoogde weerstand tegen passief bewegen voorkomen/verminderen en
actieve/passieve bewegingsuitslag van pols en/of vingers in extensierichting te
behouden/vergroten
 Spieren worden langzaam en langdurig gerekt
 Onduidelijk of reflex-inhiberende houdingen en immobilisatietechnieken voor
paretische pols en hand effectiever zijn dan een controle-interventie wegens
gebrek aan statische power.


Gebruik van air-splints rondom paretische hand en arm

 Het met air-splints (en zwachtelen) uitoefenen van externe druk rondom een
paretisch hand wordt primair toegepast om spacticiteit en/of mate van
handoedeem te verminderen
 Onduidelijk of het effectief is. Routinematig gebruik niet geadviseerd


Ondersteundende technieken en hulpmiddelen voor de preventie/behandeling van
glenohumerale subluxatie en/of hemiplegische schouder

 gebruik van sling, armorthese of ‘strappingtechnieken’
 Oorzaak glenohumerale subluxatie: afgenomen activiteit m. supraspinatus en m.
detoideus (pars dorsales)

 Sling/strappingtechniek: mechanische ondersteuning die preventief werkt en
behandeling glenohumerale subluxatie ondersteunt
 Strapping: tape rond paretische schoudermusculatuur om beperkte laterorotatie
van scapula te corrigeren, humeruskop in fossa glenoïdale te ondersteunen en m.
supraspinatus te ontlasten.

 Onduidelijk of effectiever dan controle-interventie

,Bilaterale armtraining

 therapievorm waarbij bewegingspatronen/motorische activiteiten actief door beide
armen tegelijkertijd, maar los van elkaar worden uitgevoerd.
 belangrijk element: herhaling van beweging
 Onduidelijk of bilaterale armtraining voor het gedissocieerd bewegen, spierkracht,
arm-handvaardigheid, het ervaren gebruik van paretische arm in adl en het
uitvoeren van basale activiteiten van adl effectiever is unilaterale armtraining




Modified constraint-induced movement therapy en immobilisatie

 immobilisatie van de niet-paretische arm, meestal gecombineerd met
taakspecifieke training van de paretische arm met een groot aantal herhalingen
 4 soorten:

 Originele CIMT:

 Afname in het gebruik van de niet-paretische arm met een gewatteerde
handschoen (padded mit) gedurende 90% van de tijd dat de patiënt wakker is
 Taakgeoriënteerde training met een repitie-element voor de paretische arm
gedurende 6 uur per dag
 Gedragsmatige strategieën om compiantie te vergroten en een vertaalslag te
maken van de getrainde vaardigheden in een klinische setting naar de
thuissituatie gedurende 2-3 weken

 Aangetoond dat het leidt tot verbetering van arm-handvaardigheid, het ervaren
gebruik van de arm en hand, de kwaliteit van bewegen van de arm en hand en
kwaliteit van leven bij CVA-patiënt

 Hoge intensiteit mCIMT

 Immobilisatie van de niet-paretische arm met een padded mitt gedurende 90%
van de tijd dat de patiënt wakker is
 training gedurende 3 of meer uren per dag

 Aangetoond dat het leidt tot verbetering van arm-handvaardigheid, ervaren
gebruik van de arm en hand en kwaliteit van bewegen van de arm en hand bij
patiënten met een CVA

 Lage intensiteit mCIMT

 immobilisatie van de niet-paretische zijde met een padded mitt gedurende 90%
van de tijd dat de patiënt wakker is
 training gedurende 30 min-3 uur per dag

 Aangetoond dat het leidt tot verbetering gedissocieerd bewegen, de arm-hand-
vaardigheid, het ervaren gebruik van de arm en hand en kwaliteit van bewegen
van de arm en hand en het uitvoeren van basale activiteiten van het dagelijks
leven bij patiënten met een CVA

 Alleen immobilisatie van de paretische arm met een padded mitt, zonder
specifieke training

,  niet duidelijk

 Lage en hoge intensiteit mCIMT lijkt ook meerwaarde te hebben in de late
revalidatiefase
 Alleen geadviseerd bij patiënten met enige willekeurige extensiefunctie van de
paretische pols en/of een of meerdere vingers
 Aanbevolen: vlak na CV met lage intensiteit mCIMT te starten en de intensiteit
geleidelijk op te voeren.
 Immobilisatie dient gecombineerd te worden met het dagelijks functioneel trainen
van de arm-handvaardigheid van de paretische arm gedurende minimaal twee
weken.
 Gebruik sling/mitella ipv padded mitt wordt afgeraden i.v.m. veiligheid


Robotgeassisteerde training van de paretische arm

 Doel: herstel van arm-handvaardigheid bevorderen middels repeterende,
interactieve training met hoge intensiteit.
 meestal gericht op proximale armfunctie (schouder/elleboog), maar sommige ook
gelegenheid om distale deel arm te trainen
 verschillende modi:

 passieve modus
 geassisteerde actieve modus
 actieve weerstand modus

 unilaterale training
 Aangetoond dat unilaterale robotgeassisteerde training van de paretische
schouder en elleboog leidt tot verbetering van gedissocieerd bewegen en de
spierkracht van de arm en tot vermindering van atypische pijn in de paretische
arm
 Aangetoond dat unilaterale robotgeassisteerde training van de paretische elleboog
en pols leidt tot verbetering van het gedissocieerd bewegen en de spierkracht van
de arm
 Onduidelijk of het effectiever is in vergelijking met andere interventies


Spiegeltherapie voor de paretische arm en hand

 Spiegel langs de niet-paretische zijde plaatsen dat de suggestie wordt gewekt dat
het spiegelbeeld de paretische arm en hand toont
 Onduidelijk of spiegeltherapie voor de paretische hand effectiever is voor het
gedissocieerd bewegen, de weerstand tegen passief bewegen, pijn en arm-
handvaardgiheid in vergelijking met andere interventies
 Routinematig gebruik van spiegeltherapie wordt niet geadviseerd


Training van de paretische arm en hand in een virtuele omgeving

 handelingen in virtuele omgeving worden aangestuurd door op de paretische hand
geplaatste sensoren, een controller in de hand of een toetsenbord en muis.
 Aangetoond dat het trainen van de paretische arm en hand in een vituele
omgeving naast reguliere oefentherapie leidt tot verbetering van de uitvoering
van de basale adl-activiteiten
 Aangetoond dat trainen van de paretische arm en hand in een virtuele omgeving
naast reguliere therapie een nadelig effect heeft op de weerstand tegen passief
bewegen
 Wordt geadviseerd ter uitbreiding van de oefentherapie

,  Belangrijkste elementen:

 repetitie
 taakspecificiteit
 motivatie en uitdaging

 ongeveer 30 minuten per sessie en bij voorkeur 5 dagen per week gedurende
enkele weken
 Training kan leiden tot tonustoename à moet worden gemonitord
 Bovengenoemde geldt ook in late revalidatiefase


Elektrostimulatie van de paretische arm en hand

 Orthesen waarin elektrodes verwerkt zijn.
 Varianten:

 NMS (neuromusculaire elektrostimulatie) van paretische pols- en vingerextensoren

Niet effectiever voor gedissocieerd bewegen, spierkracht, actieve bewegingsuitslag pols
en vingers en arm-handvaardigheid i.v.m. andere interventies

 NMS van de paretische pols- en vingerflexoren

Aangetoond dat het leidt tot verbetering van het gedissocieerd bewegen en de
spierkracht

 NMS van de paretische schouderspieren

Aangetoond dat het leidt tot vermindering van de glenohumerale subluxatie
 EMG-NMS van de paretische pols- en vingerextensoren

Aangetoond dat het leidt tot verbetering van gedissocieerd bewegen, actieve
bewegingsuitslag en arm-handvaardgiheid
 EMG-NMS van paretische pols- en vingerflexoren en e-extensoren

Onduidelijk of het effectiever is voor gedissocieerd bewegen en de arm-
handvaardigheid i.v.m. andere interventies
 TENS paretische arm

(transcutaneous electrical nerve stumulation) niet effectiever voor weerstand
tegen passief bewegen en uitvoeren basale ADL i.v.m. andere interventies



 Patiënten enige wilekeurige extensiefunctie advies om in aanvulling op reguliere
oefentherapie zowel EMG-NMS als NMS toe te passen: EMG-NMS op extensoren
paretische pols en vingers en NMS niet alleen op de extensoren, maar ook op de
flexoren van pertische pols en vingers.
 NMS paretische schouderspieren geadviseerd in de vroege revalidatiefase bij
sprake van glenohumerale subluxatie en hemiplegische schouderpijn
 Geadviseerd om noch TENS noch NMS paretische pols-vingerextensoren
regelmatig toe te passen