MBG: Autisme
Omschrijving ziektebeeld met oorzaken en aard van de oorzaken
Autisme is een aangeboren ontwikkelingsstoornis. Kinderen met autisme ontwikkelen zich
anders dan leeftijdsgenootjes. Hun hersenen verwerken informatie op een andere manier.
Dit kan per persoon verschillende gevolgen hebben. Ruim 1% van de Nederlanders,
ongeveer 200.000 mensen, heeft autisme.
De huidige DSM-5 spreekt nog maar van één autisme-diagnose: de
‘autismesprectrumstoornis (ASS)’. Voorheen kende de DSM IV nog verschillende
subtypen: autistische stoornis (klassiek autisme), syndroom van Asperger en PDD-NOS.
Voor de eerdere subtypes zou onvoldoende wetenschappelijke onderbouwing zijn.
ASS is een neurobiologische aandoening. ASS worden gekenmerkt door problemen in de
ontwikkeling van sociale en communicatieve vaardigheden en een beperkt repertoire van
spel en gedrag.
Over de oorzaken van autisme valt nog weinig te zeggen. Het is wel duidelijk dat een
afwijkende ontwikkeling van de hersenen komt door erfelijke factoren. Die afwijkingen
leiden mogelijk tot verstandelijke, sociale en gedragsproblemen. Er is meer risico op
autisme in de onderstaande factoren:
Erfelijkheid: autisme is voor een groot deel erfelijk bepaald. Broertjes en zusjes
hebben 20 tot 60 keer meer kans op deze stoornissen.
Groter hoofd en hersenen: het hoofd en de hersenen zijn bij 1 op de 4 kinderen
met deze stoornissen groter.
Geslacht: mannen hebben 4 keer zo vaak autisme als vrouwen
Lichamelijke aandoening: bij maximaal 10% van de mensen met autisme is de
stoornis het gevolg van een lichamelijke aandoening.
DSM-5 criteria
Criteria Autismespectrumstoornis DSM-5
Moet voldoen aan de criteria A, B, C en D:
A: Aanhoudende tekorten in sociale communicatie en sociale interactie in diverse
situaties, niet te verklaren door een algemene ontwikkelingsvertraging, en zich
manifesterend in alle drie hieronder beschreven:
1. Tekorten in sociaal-emotionele wederkerigheid
2. Tekorten in non-verbaal communicatief gedrag welke gebruikt worden voor sociale
interactie
3. Tekorten in het ontwikkelen en onderhouden van relaties passend bij het
ontwikkelingsniveau
B: Beperkte, zich herhalende patronen van gedrag, interesses of activiteiten zoals blijkt uit
ten minste twee van de volgende:
1. Stereotiep of repeterend in spraak, motoriek, of gebruik van voorwerpen
2. Overmatig vasthouden aan routines, geritualiseerde patronen van verbaal of non-
verbaal gedrag, of overmatige weerstand tegen verandering
3. Zeer beperkte/gefixeerde interesses die abnormaal zijn in intensiteit of focus
4. Hyper- of hypo-reactiviteit op sensorische input of ongewone interesse in
zintuigelijke aspecten in de omgeving
C: De symptomen moeten aanwezig zijn in de vroege kindertijd (maar kunnen soms pas
merkbaar worden wanneer sociale eisen de beperkte capaciteit overstijgen)
D: De symptomen leiden tot beperkingen en aantastingen van het dagelijks functioneren
Omschrijving ziektebeeld met oorzaken en aard van de oorzaken
Autisme is een aangeboren ontwikkelingsstoornis. Kinderen met autisme ontwikkelen zich
anders dan leeftijdsgenootjes. Hun hersenen verwerken informatie op een andere manier.
Dit kan per persoon verschillende gevolgen hebben. Ruim 1% van de Nederlanders,
ongeveer 200.000 mensen, heeft autisme.
De huidige DSM-5 spreekt nog maar van één autisme-diagnose: de
‘autismesprectrumstoornis (ASS)’. Voorheen kende de DSM IV nog verschillende
subtypen: autistische stoornis (klassiek autisme), syndroom van Asperger en PDD-NOS.
Voor de eerdere subtypes zou onvoldoende wetenschappelijke onderbouwing zijn.
ASS is een neurobiologische aandoening. ASS worden gekenmerkt door problemen in de
ontwikkeling van sociale en communicatieve vaardigheden en een beperkt repertoire van
spel en gedrag.
Over de oorzaken van autisme valt nog weinig te zeggen. Het is wel duidelijk dat een
afwijkende ontwikkeling van de hersenen komt door erfelijke factoren. Die afwijkingen
leiden mogelijk tot verstandelijke, sociale en gedragsproblemen. Er is meer risico op
autisme in de onderstaande factoren:
Erfelijkheid: autisme is voor een groot deel erfelijk bepaald. Broertjes en zusjes
hebben 20 tot 60 keer meer kans op deze stoornissen.
Groter hoofd en hersenen: het hoofd en de hersenen zijn bij 1 op de 4 kinderen
met deze stoornissen groter.
Geslacht: mannen hebben 4 keer zo vaak autisme als vrouwen
Lichamelijke aandoening: bij maximaal 10% van de mensen met autisme is de
stoornis het gevolg van een lichamelijke aandoening.
DSM-5 criteria
Criteria Autismespectrumstoornis DSM-5
Moet voldoen aan de criteria A, B, C en D:
A: Aanhoudende tekorten in sociale communicatie en sociale interactie in diverse
situaties, niet te verklaren door een algemene ontwikkelingsvertraging, en zich
manifesterend in alle drie hieronder beschreven:
1. Tekorten in sociaal-emotionele wederkerigheid
2. Tekorten in non-verbaal communicatief gedrag welke gebruikt worden voor sociale
interactie
3. Tekorten in het ontwikkelen en onderhouden van relaties passend bij het
ontwikkelingsniveau
B: Beperkte, zich herhalende patronen van gedrag, interesses of activiteiten zoals blijkt uit
ten minste twee van de volgende:
1. Stereotiep of repeterend in spraak, motoriek, of gebruik van voorwerpen
2. Overmatig vasthouden aan routines, geritualiseerde patronen van verbaal of non-
verbaal gedrag, of overmatige weerstand tegen verandering
3. Zeer beperkte/gefixeerde interesses die abnormaal zijn in intensiteit of focus
4. Hyper- of hypo-reactiviteit op sensorische input of ongewone interesse in
zintuigelijke aspecten in de omgeving
C: De symptomen moeten aanwezig zijn in de vroege kindertijd (maar kunnen soms pas
merkbaar worden wanneer sociale eisen de beperkte capaciteit overstijgen)
D: De symptomen leiden tot beperkingen en aantastingen van het dagelijks functioneren
