1 Inleiding
Prooemium (pag. 8)
Ἡροδότου Ἁλικαρνησσέος ἱστορίης ἀπόδεξις ἥδε, ὡς µήτε τὰ
γενόµενα ἐξ ἀνθρώπων τῷ χρόνῳ ἐξίτηλα γένηται, µήτε ἔργα
µεγάλα
τε καὶ θωµαστά, τὰ µὲν Ἕλλησι, τὰ δὲ βαρβάροισι
ἀποδεχθέντα,
ἀκλεᾶ γένηται, τά τε ἄλλα καὶ δι᾽ ἣν αἰτίην ἐπολέµησαν
ἀλλήλοισι.
De Phoeniciërs stelen Io (pag. 14 en 16)
5 Περσέων µέν νυν οἱ λόγιοι Φοίνικας αἰτίους φασὶ γενέσθαι τῆς
διαφορῆς· τούτους γὰρ ἀπὸ τῆς Ἐρυθρῆς καλεοµένης θαλάσσης
ἀπικοµένους ἐπὶ τήνδε τὴν θάλασσαν καὶ οἰκήσαντας τοῦτον
τὸν
χῶρον τὸν καὶ νῦν οἰκέουσι, αὐτίκα ναυτιλίῃσι µακρῇσι
ἐπιθέσθαι,
ἀπαγινέοντας δὲ φορτία Αἰγύπτιά τε καὶ Ἀσσύρια τῇ τε ἄλλῃ
[χώρῃ]
10 ἐσαπικνέεσθαι καὶ δὴ καὶ ἐς Ἄργος. Tὸ δὲ Ἄργος τοῦτον τὸν
χρόνον
προεῖχε ἅπασι τῶν ἐν τῇ νῦν Ἑλλάδι καλεοµένῃ χώρῃ.
Ἀπικοµένους
δὲ τοὺς Φοίνικας ἐς δὴ τὸ Ἄργος τοῦτο διατίθεσθαι τὸν
φόρτον. Πέµπτῃ δὲ ἢ ἕκτῃ ἡµέρῃ ἀπ᾽ ἧς ἀπίκοντο,
ἐξεµποληµένων σφι σχεδὸν
πάντων, ἐλθεῖν ἐπὶ τὴν θάλασσαν γυναῖκας ἄλλας τε πολλὰς
καὶ δὴ
15 καὶ τοῦ βασιλέος θυγατέρα· τὸ δέ οἱ οὔνοµα εἶναι, κατὰ τὠυτὸ
τὸ καὶ
, Ἕλληνες λέγουσι, Ἰοῦν τὴν Ἰνάχου. Ταύτας στάσας κατὰ
πρύµνην
τῆς νεὸς ὠνέεσθαι τῶν φορτίων τῶν σφι ἦν θυµὸς µάλιστα, καὶ
τοὺς
Φοίνικας διακελευσαµένους ὁρµῆσαι ἐπ᾽ αὐτάς. Τὰς µὲν δὴ
πλεῦνας
τῶν γυναικῶν ἀποφυγεῖν, τὴν δὲ Ἰοῦν σὺν ἄλλῃσι ἁρπασθῆναι·
20 ἐσβαλοµένους δὲ ἐς τὴν νέα οἴχεσθαι ἀποπλέοντας ἐπ᾽
Αἰγύπτου.
Europa en Medea door Grieken ontvoerd (pag. 18 en 20)
Οὕτω µὲν Ἰοῦν ἐς Αἴγυπτον ἀπικέσθαι λέγουσι Πέρσαι, οὐκ ὡς
Ἕλληνες, καὶ τῶν ἀδικηµάτων πρῶτον τοῦτο ἄρξαι· µετὰ δὲ
ταῦτα
Ἑλλήνων τινάς (οὐ γὰρ ἔχουσι τοὔνοµα ἀπηγήσασθαι) φασὶ τῆς
Φοινίκης ἐς Τύρον προσσχόντας ἁρπάσαι τοῦ βασιλέος τὴν
θυγατέρα
25 Εὐρώπην. Εἴησαν δ᾽ ἂν οὗτοι Κρῆτες. Ταῦτα µὲν δὴ ἴσα πρὸς
ἴσα σφι
γενέσθαι· µετὰ δὲ ταῦτα Ἕλληνας αἰτίους τῆς δευτέρης
ἀδικίης
γενέσθαι. Καταπλώσαντας γὰρ µακρῇ νηῒ ἐς Αἶάν τε τὴν
Κολχίδα καὶ
ἐπὶ Φᾶσιν ποταµόν, ἐνθεῦτεν, διαπρηξαµένους καὶ τἆλλα τῶν
εἵνεκεν
ἀπίκατο, ἁρπάσαι τοῦ βασιλέος τὴν θυγατέρα Μηδείην.
30 Πέµψαντα δὲ τὸν Κόλχον [βασιλέα] ἐς τὴν Ἑλλάδα κήρυκα
αἰτέειν τε δίκας τῆς ἁρπαγῆς καὶ ἀπαιτέειν τὴν θυγατέρα· τοὺς
δὲ ὑποκρίνασθαι ὡς οὐδὲ ἐκεῖνοι Ἰοῦς τῆς Ἀργείης ἔδοσάν σφι
δίκας τῆς ἁρπαγῆς· οὐδὲ ὦν αὐτοὶ δώσειν ἐκείνοισι.
Paris schaakt Helena (pag. 22)
, ∆ευτέρῃ δὲ λέγουσι γενεῇ µετὰ ταῦτα Ἀλέξανδρον τὸν Πριάµου
35 ἀκηκοότα ταῦτα ἐθελῆσαί οἱ ἐκ τῆς Ἑλλάδος δι᾽ ἁρπαγῆς
γενέσθαι
γυναῖκα, ἐπιστάµενον πάντως ὅτι οὐ δώσει δίκας· οὐδὲ γὰρ
ἐκείνους
διδόναι. Οὕτω δὴ ἁρπάσαντος αὐτοῦ Ἑλένην τοῖσι Ἕλλησι
δόξαι
πρῶτον πέµψαντας ἀγγέλους ἀπαιτέειν τε Ἑλένην καὶ δίκας
τῆς
ἁρπαγῆς αἰτέειν. Τοὺς δὲ προϊσχοµένων ταῦτα προφέρειν σφι
40 Μηδείης τὴν ἁρπαγήν, ὡς οὐ δόντες αὐτοὶ δίκας οὐδὲ ἐκδόντες
ἀπαιτεόντων βουλοίατό σφι παρ᾽ ἄλλων δίκας γίνεσθαι.
De Grieken op oorlogspad (pag. 24)
Μέχρι µὲν ὦν τούτου ἁρπαγὰς µούνας εἶναι παρ᾽ ἀλλήλων, τὸ
δὲ ἀπὸ
τούτου Ἕλληνας δὴ µεγάλως αἰτίους γενέσθαι· προτέρους γὰρ
ἄρξαι
στρατεύεσθαι ἐς τὴν Ἀσίην ἢ σφέας ἐς τὴν Εὐρώπην. Τὸ µέν νυν
45 ἁρπάζειν γυναῖκας ἀνδρῶν ἀδίκων νοµίζειν ἔργον εἶναι, τὸ δὲ
ἁρπασθεισέων σπουδὴν ποιήσασθαι τιµωρέειν ἀνοήτων, τὸ δὲ
µηδεµίαν ὤρην ἔχειν ἁρπασθεισέων σωφρόνων· δῆλα γὰρ δὴ
ὅτι, εἰ µὴ
αὐταὶ ἐβούλοντο, οὐκ ἂν ἡρπάζοντο. Σφέας µὲν δὴ τοὺς ἐκ τῆς
Ἀσίης
λέγουσι Πέρσαι ἁρπαζοµένων τῶν γυναικῶν λόγον οὐδένα
50 ποιήσασθαι, Ἕλληνας δὲ Λακεδαιµονίης εἵνεκεν γυναικὸς
στόλον
µέγαν συναγεῖραι καὶ ἔπειτα ἐλθόντας ἐς τὴν Ἀσίην τὴν
Πριάµου
δύναµιν κατελεῖν. Ἀπὸ τούτου αἰεὶ ἡγήσασθαι τὸ Ἑλληνικὸν
σφίσι
Prooemium (pag. 8)
Ἡροδότου Ἁλικαρνησσέος ἱστορίης ἀπόδεξις ἥδε, ὡς µήτε τὰ
γενόµενα ἐξ ἀνθρώπων τῷ χρόνῳ ἐξίτηλα γένηται, µήτε ἔργα
µεγάλα
τε καὶ θωµαστά, τὰ µὲν Ἕλλησι, τὰ δὲ βαρβάροισι
ἀποδεχθέντα,
ἀκλεᾶ γένηται, τά τε ἄλλα καὶ δι᾽ ἣν αἰτίην ἐπολέµησαν
ἀλλήλοισι.
De Phoeniciërs stelen Io (pag. 14 en 16)
5 Περσέων µέν νυν οἱ λόγιοι Φοίνικας αἰτίους φασὶ γενέσθαι τῆς
διαφορῆς· τούτους γὰρ ἀπὸ τῆς Ἐρυθρῆς καλεοµένης θαλάσσης
ἀπικοµένους ἐπὶ τήνδε τὴν θάλασσαν καὶ οἰκήσαντας τοῦτον
τὸν
χῶρον τὸν καὶ νῦν οἰκέουσι, αὐτίκα ναυτιλίῃσι µακρῇσι
ἐπιθέσθαι,
ἀπαγινέοντας δὲ φορτία Αἰγύπτιά τε καὶ Ἀσσύρια τῇ τε ἄλλῃ
[χώρῃ]
10 ἐσαπικνέεσθαι καὶ δὴ καὶ ἐς Ἄργος. Tὸ δὲ Ἄργος τοῦτον τὸν
χρόνον
προεῖχε ἅπασι τῶν ἐν τῇ νῦν Ἑλλάδι καλεοµένῃ χώρῃ.
Ἀπικοµένους
δὲ τοὺς Φοίνικας ἐς δὴ τὸ Ἄργος τοῦτο διατίθεσθαι τὸν
φόρτον. Πέµπτῃ δὲ ἢ ἕκτῃ ἡµέρῃ ἀπ᾽ ἧς ἀπίκοντο,
ἐξεµποληµένων σφι σχεδὸν
πάντων, ἐλθεῖν ἐπὶ τὴν θάλασσαν γυναῖκας ἄλλας τε πολλὰς
καὶ δὴ
15 καὶ τοῦ βασιλέος θυγατέρα· τὸ δέ οἱ οὔνοµα εἶναι, κατὰ τὠυτὸ
τὸ καὶ
, Ἕλληνες λέγουσι, Ἰοῦν τὴν Ἰνάχου. Ταύτας στάσας κατὰ
πρύµνην
τῆς νεὸς ὠνέεσθαι τῶν φορτίων τῶν σφι ἦν θυµὸς µάλιστα, καὶ
τοὺς
Φοίνικας διακελευσαµένους ὁρµῆσαι ἐπ᾽ αὐτάς. Τὰς µὲν δὴ
πλεῦνας
τῶν γυναικῶν ἀποφυγεῖν, τὴν δὲ Ἰοῦν σὺν ἄλλῃσι ἁρπασθῆναι·
20 ἐσβαλοµένους δὲ ἐς τὴν νέα οἴχεσθαι ἀποπλέοντας ἐπ᾽
Αἰγύπτου.
Europa en Medea door Grieken ontvoerd (pag. 18 en 20)
Οὕτω µὲν Ἰοῦν ἐς Αἴγυπτον ἀπικέσθαι λέγουσι Πέρσαι, οὐκ ὡς
Ἕλληνες, καὶ τῶν ἀδικηµάτων πρῶτον τοῦτο ἄρξαι· µετὰ δὲ
ταῦτα
Ἑλλήνων τινάς (οὐ γὰρ ἔχουσι τοὔνοµα ἀπηγήσασθαι) φασὶ τῆς
Φοινίκης ἐς Τύρον προσσχόντας ἁρπάσαι τοῦ βασιλέος τὴν
θυγατέρα
25 Εὐρώπην. Εἴησαν δ᾽ ἂν οὗτοι Κρῆτες. Ταῦτα µὲν δὴ ἴσα πρὸς
ἴσα σφι
γενέσθαι· µετὰ δὲ ταῦτα Ἕλληνας αἰτίους τῆς δευτέρης
ἀδικίης
γενέσθαι. Καταπλώσαντας γὰρ µακρῇ νηῒ ἐς Αἶάν τε τὴν
Κολχίδα καὶ
ἐπὶ Φᾶσιν ποταµόν, ἐνθεῦτεν, διαπρηξαµένους καὶ τἆλλα τῶν
εἵνεκεν
ἀπίκατο, ἁρπάσαι τοῦ βασιλέος τὴν θυγατέρα Μηδείην.
30 Πέµψαντα δὲ τὸν Κόλχον [βασιλέα] ἐς τὴν Ἑλλάδα κήρυκα
αἰτέειν τε δίκας τῆς ἁρπαγῆς καὶ ἀπαιτέειν τὴν θυγατέρα· τοὺς
δὲ ὑποκρίνασθαι ὡς οὐδὲ ἐκεῖνοι Ἰοῦς τῆς Ἀργείης ἔδοσάν σφι
δίκας τῆς ἁρπαγῆς· οὐδὲ ὦν αὐτοὶ δώσειν ἐκείνοισι.
Paris schaakt Helena (pag. 22)
, ∆ευτέρῃ δὲ λέγουσι γενεῇ µετὰ ταῦτα Ἀλέξανδρον τὸν Πριάµου
35 ἀκηκοότα ταῦτα ἐθελῆσαί οἱ ἐκ τῆς Ἑλλάδος δι᾽ ἁρπαγῆς
γενέσθαι
γυναῖκα, ἐπιστάµενον πάντως ὅτι οὐ δώσει δίκας· οὐδὲ γὰρ
ἐκείνους
διδόναι. Οὕτω δὴ ἁρπάσαντος αὐτοῦ Ἑλένην τοῖσι Ἕλλησι
δόξαι
πρῶτον πέµψαντας ἀγγέλους ἀπαιτέειν τε Ἑλένην καὶ δίκας
τῆς
ἁρπαγῆς αἰτέειν. Τοὺς δὲ προϊσχοµένων ταῦτα προφέρειν σφι
40 Μηδείης τὴν ἁρπαγήν, ὡς οὐ δόντες αὐτοὶ δίκας οὐδὲ ἐκδόντες
ἀπαιτεόντων βουλοίατό σφι παρ᾽ ἄλλων δίκας γίνεσθαι.
De Grieken op oorlogspad (pag. 24)
Μέχρι µὲν ὦν τούτου ἁρπαγὰς µούνας εἶναι παρ᾽ ἀλλήλων, τὸ
δὲ ἀπὸ
τούτου Ἕλληνας δὴ µεγάλως αἰτίους γενέσθαι· προτέρους γὰρ
ἄρξαι
στρατεύεσθαι ἐς τὴν Ἀσίην ἢ σφέας ἐς τὴν Εὐρώπην. Τὸ µέν νυν
45 ἁρπάζειν γυναῖκας ἀνδρῶν ἀδίκων νοµίζειν ἔργον εἶναι, τὸ δὲ
ἁρπασθεισέων σπουδὴν ποιήσασθαι τιµωρέειν ἀνοήτων, τὸ δὲ
µηδεµίαν ὤρην ἔχειν ἁρπασθεισέων σωφρόνων· δῆλα γὰρ δὴ
ὅτι, εἰ µὴ
αὐταὶ ἐβούλοντο, οὐκ ἂν ἡρπάζοντο. Σφέας µὲν δὴ τοὺς ἐκ τῆς
Ἀσίης
λέγουσι Πέρσαι ἁρπαζοµένων τῶν γυναικῶν λόγον οὐδένα
50 ποιήσασθαι, Ἕλληνας δὲ Λακεδαιµονίης εἵνεκεν γυναικὸς
στόλον
µέγαν συναγεῖραι καὶ ἔπειτα ἐλθόντας ἐς τὴν Ἀσίην τὴν
Πριάµου
δύναµιν κατελεῖν. Ἀπὸ τούτου αἰεὶ ἡγήσασθαι τὸ Ἑλληνικὸν
σφίσι
