Samenvatting stem
Stemstoornissen blz. 140-145, hs. 4, 175-177, 417-430, 97-111, 234-260, 61, 62, 466
Adem en ontspanning
Adem en ontspanning dient tot basis om goed stem te kunnen geven. Als je met adem en
ontspanning werkt moet je snel de verbinding leggen naar stem. Jouw kennis moet je natuurlijk
gebruiken maar cliënt staat centraal. Het moet in relatie staan tot de klacht. Je kan dit sturend of
ervarend (Coblenzer) doen.
Coblenzer
Horst Coblenzer is de grondlegger van deze techniek. Komt uit Wenen en het komt uit de
theaterwereld. Zijn oefeningen kunnen grappig voor cliënten zijn. Hij zoekt op wat we normaal als
basis hebben. Een natuurlijk en economisch stemgebruik. Hij zegt dat er een samenhang is tussen
lichaam en geest in relatie tot spreken en zingen. Het is niet alleen het strottenhoofd waar het geluid
gemaakt wordt, maar de hele mens.
Principes Coblenzer
Oorzaak: verstoring van ritme door tijdgebrek, angst, stress, hoge prestatiedrang. Hierdoor is er
snel een verstoring in balans.
Doel: hervinden van het evenwicht.
Hoe: hij wil het bewustzijn vergroten wat leidt tot betere beheersing van de spieren.
Belangrijke aspecten Coblenzer
1. Eutonie: spanning in alle spiergroepen is gelijkmatig verdeeld, alertheid verhoogd, zintuigelijke
waarneming verscherpt. Als er sprake is van eutonie is er balans.
2. Ademritme: de adem is in een ritme en kan soms ineens (door schrik) ontregeld raken. Deze
ontregeling van adem kan leiden tot ontregeling van spreken. Dit moet je aan elkaar koppelen.
Ademritme staat onder invloed van fysieke, psychische en emotionele omstandigheden.
3. Foneren: stemgeven. De instelling van de stemplooien gaan zich op spanning zetten. Spierkracht
zorgt ervoor dat de stemplooien kracht gaan zetten. Maar wanneer er ontregeling is en het
rimte verstoort raakt kunnen de spieren verkrampen.
4. Tohnstutze: de inademingspieren blijven actief tijdens fonatie om een natuurlijke weerstand te
bieden aan uitstromende adem (ademsteun). Je zorgt dat er een vertraging optreed om het
stemgeluid te produceren. Inademingsspieren blijven actief tijdens fonatie om een natuurlijke
weerstand te bieden aan uitstromende adem (admsteun).
5. Intentie: op het moment dat je ergens aandacht aan geeft is er een relatie met het middenrif. Je
doet iets met intentie. De start van de fonatie geeft een verlaging van het middenrif. Andersom
ook. Ondersteunt en versterkt ademsteun.
6. Abspannen: na fonatie veert middenrif terug naar inademingsstand en glottis gaat open
waardoor inademing snel en moeiteloos tot stand komt.
7. Ventielspanning: veerkrachtig articuleren, doe je in aanzetstuk, je laat plotseling los.
8. Ritme: adem, beweging, stem afwisselend aanspannen en loslaten. In het ritme van de grove
spieren wordt de kleine motoriek (spieren rondom het strottenhoofd) meegetrokken zonder
overbodige spierspanning.
Handig te gebruiken bij mensen waarbij het ritme verstoord is en bij mensen die niet loslaten.
Stemstoornissen blz. 140-145, hs. 4, 175-177, 417-430, 97-111, 234-260, 61, 62, 466
Adem en ontspanning
Adem en ontspanning dient tot basis om goed stem te kunnen geven. Als je met adem en
ontspanning werkt moet je snel de verbinding leggen naar stem. Jouw kennis moet je natuurlijk
gebruiken maar cliënt staat centraal. Het moet in relatie staan tot de klacht. Je kan dit sturend of
ervarend (Coblenzer) doen.
Coblenzer
Horst Coblenzer is de grondlegger van deze techniek. Komt uit Wenen en het komt uit de
theaterwereld. Zijn oefeningen kunnen grappig voor cliënten zijn. Hij zoekt op wat we normaal als
basis hebben. Een natuurlijk en economisch stemgebruik. Hij zegt dat er een samenhang is tussen
lichaam en geest in relatie tot spreken en zingen. Het is niet alleen het strottenhoofd waar het geluid
gemaakt wordt, maar de hele mens.
Principes Coblenzer
Oorzaak: verstoring van ritme door tijdgebrek, angst, stress, hoge prestatiedrang. Hierdoor is er
snel een verstoring in balans.
Doel: hervinden van het evenwicht.
Hoe: hij wil het bewustzijn vergroten wat leidt tot betere beheersing van de spieren.
Belangrijke aspecten Coblenzer
1. Eutonie: spanning in alle spiergroepen is gelijkmatig verdeeld, alertheid verhoogd, zintuigelijke
waarneming verscherpt. Als er sprake is van eutonie is er balans.
2. Ademritme: de adem is in een ritme en kan soms ineens (door schrik) ontregeld raken. Deze
ontregeling van adem kan leiden tot ontregeling van spreken. Dit moet je aan elkaar koppelen.
Ademritme staat onder invloed van fysieke, psychische en emotionele omstandigheden.
3. Foneren: stemgeven. De instelling van de stemplooien gaan zich op spanning zetten. Spierkracht
zorgt ervoor dat de stemplooien kracht gaan zetten. Maar wanneer er ontregeling is en het
rimte verstoort raakt kunnen de spieren verkrampen.
4. Tohnstutze: de inademingspieren blijven actief tijdens fonatie om een natuurlijke weerstand te
bieden aan uitstromende adem (ademsteun). Je zorgt dat er een vertraging optreed om het
stemgeluid te produceren. Inademingsspieren blijven actief tijdens fonatie om een natuurlijke
weerstand te bieden aan uitstromende adem (admsteun).
5. Intentie: op het moment dat je ergens aandacht aan geeft is er een relatie met het middenrif. Je
doet iets met intentie. De start van de fonatie geeft een verlaging van het middenrif. Andersom
ook. Ondersteunt en versterkt ademsteun.
6. Abspannen: na fonatie veert middenrif terug naar inademingsstand en glottis gaat open
waardoor inademing snel en moeiteloos tot stand komt.
7. Ventielspanning: veerkrachtig articuleren, doe je in aanzetstuk, je laat plotseling los.
8. Ritme: adem, beweging, stem afwisselend aanspannen en loslaten. In het ritme van de grove
spieren wordt de kleine motoriek (spieren rondom het strottenhoofd) meegetrokken zonder
overbodige spierspanning.
Handig te gebruiken bij mensen waarbij het ritme verstoord is en bij mensen die niet loslaten.
