Om homeostase te handhaven is communicatie nodig van elke cel in het lichaam met zijn buurcellen
en met cellen en weefsels verder weg in het lichaam.
Het grootste deel van deze communicatie vindt plaats dmv chemische signaalstoffen.
Endocriene cellen geven hormonen af. Elk hormoon dat wordt afgegeven aan het bloed en door het
bloed wordt vervoerd, heeft specifieke doelcellen die op het hormoon reageren. Deze doelcellen
bevatten receptoren die nodig zijn om de hormonale berichten te lezen wanneer ze aankomen.
Route:
Hypothalamus zorgt dat de hypofyse het hormoon gaat maken en versturen naar het doelorgaan.
Vervolgens gaat hij hier zijn werk doen en wanneer die teruggaat naar de hypofyse en
hypothalamus is dit het feedbackmechanisme. HIER BINDEN HORMONEN AAN RECEPTOREN.
Hypothalamus stuurt Hypofyse aan om het hormoon te maken en te versturen naar organen.
Orgaan doet zijn werk terug naar hypofyse en hypothalamus = feedbackmechanisme
In hypofyse en hypothalamus hormonen binden aan receptoren.
Overeenkomst zenuwstelsel en endocrien stelsel:
- De werking van beide systemen berust op de afgifte van chemische stoffen die zich binden
aan specifieke receptoren op doelcellen.
- Beide stelsels hebben verschillende chemische signaalstoffen gemeenschappelijk, hormonen
als ze aan het bloed worden afgegeven en neurotransmitters als ze bij een synaps worden
afgegeven.
- Beide stelsels worden voornamelijk via negatieve terugkoppeling gereguleerd.
- Beide stelsels coördineren en reguleren de activiteit van andere cellen, weefsels, organen en
stelsels en handhaven de osmose.
M Inleiding 10.2
Het endocriene systeem reguleert fysiologische processen via de binding van hormonen aan
receptoren.
Het endocriene stelsel omvat alle endocriene cellen en weefsels van het lichaam.
Endocriene cellen: cellen die klierproducten aan de extracellulaire vloeistof afgeven.
Exocriene cellen: geven het klierproduct op een epitheeloppervlak af.
Cytokinen (=weefselhormonen): sommige chemische stoffen die afgegeven worden door endocriene
cellen zijn alleen van invloed op buurcellen.
Andere hormonen zijn van invloed op de cellen in het hele lichaam.
Hormonen: chemische signaalstoffen die in het ene weefsel worden afgegeven en door de
bloedstroom naar doelcellen in andere weefsels worden vervoerd.
M10.2.4
Hormonale activiteit, voor de afgifte van hormonen, wordt voornamelijk via negatieve
terugkoppeling gereguleerd.
De productie van een hormoon wordt door en bepaalde prikkel geactiveerd. Door directe/indirecte
effect van dit hormoon, wordt de prikkel zwakker.
Humorale prikkels (=vloeibare prikkels): veranderingen van de samenstelling van de extracellulaire
vloeistof.
Hormonale prikkels: veranderingen van de concentraties van hormonen in het bloed.
Calciumconcentratie van bloed daalt -> parathyroïdhormoon afgegeven -> door de reacties
van de doelcellen stijgt het calciumgehalte van het bloed weer.
, Calciumconcentratie van bloed stijgt -> calcitonine afgegeven -> door de reacties van de
doelcellen daalt het calciumgehalte van het bloed weer.
Endocriene regulering kan ook plaats vinden via neurale prikkels: ontstaan wanneer
neurotransmitter aankomt bij een verbinding tussen een zenuw en een klier (hieraan gekoppeld is de
activiteit van de hypothalamus).
Hypothalamus -> zorgt voor hormoonregeling op hoogste niveau. Verbinding tussen zenuwstelsel en
endocriene stelsel.
Centra in hypothalamus reguleren activiteiten van zenuwstelsel en endocriene stelsel op drie
manieren:
1. hypothalamus functioneert als endocrien orgaan.
Neuronen in hypothalamus synthetiseren ADH en oxytocine, die langs axonen naar de lobus
posterior (achterkwab) van de hypofyse worden getransporteerd.
Daar worden ze in circulatie gebracht.
2. hypothalamus scheidt twee soorten regulerende hormonen af, die endocriene cellen in de
lobus anterior (voorkwab) van de hypofyse reguleren.
RH (= releasing hormones): stimuleren de synthese en secretie van een of meer hormonen in de
lobus anterior van de hypofyse.
IH (= inhibiting hormones): voorkomen de synthese en secretie van hypofysehormonen.
Deze hormonen die door de voorkwab van de hypofyse worden afgescheiden, reguleren andere
endocriene klieren.
3. hypothalamus bevat centra van autonome zenuwstelsel die de endocriene cellen van de
medullae adrenales (bijniermerg) via sympathische innervatie reguleren.
Als sympathische zenuwstelsel wordt geactiveerd, geeft het bijniermerg hormonen aan het bloed af.
M10.3
Hypofyse geeft 9 verschillende hormonen af.
Hypofyse -> kleine, ovale klier de zich in sella turcica bevindt: een instulping in het wiggenbeen van
de schedel.
Infundibulum: trechter.
De hypofyse heeft een ingewikkelde bouw en bestaat uit voorkwab en achterkwab.
Hypofysevoorkwab (= adenohypofyse) bevat endocriene cellen die door uitgebreid netwerk van
haarvaten zijn omgeven. In dit netwerk worden de hormonen van de hypofysevoorkwab aan het
bloed afgegeven.
Wanneer de hypothalamus RH’s of IH’s afgeeft, wordt de voorkwab gestimuleerd.
Deze remmen dan weer de productie van hormonen door de hypofyse.
Dit maakt deel uit van het poortadersysteem van de hypofyse.
Regulerende hormonen die bij de hypothalamus worden afgegeven, worden via poortadersysteem
van de hypofyse direct naar de hypofysevoorkwab vervoerd.
De snelheid waarmee de regulerende hormonen worden vervoerd, wordt via negatieve
terugkoppeling gereguleerd.
Tropinen (= tropé, een draaiing): schakelen andere endocriene klieren aan, of de functies van andere
organen ondersteunen.
Hypofysevoorkwab vormt 7 hormonen:
1. Thyroïdstimulerend hormoon (TSH): schildklier als doelorgaan en activeert de afgifte van
schildklierhormonen.
en met cellen en weefsels verder weg in het lichaam.
Het grootste deel van deze communicatie vindt plaats dmv chemische signaalstoffen.
Endocriene cellen geven hormonen af. Elk hormoon dat wordt afgegeven aan het bloed en door het
bloed wordt vervoerd, heeft specifieke doelcellen die op het hormoon reageren. Deze doelcellen
bevatten receptoren die nodig zijn om de hormonale berichten te lezen wanneer ze aankomen.
Route:
Hypothalamus zorgt dat de hypofyse het hormoon gaat maken en versturen naar het doelorgaan.
Vervolgens gaat hij hier zijn werk doen en wanneer die teruggaat naar de hypofyse en
hypothalamus is dit het feedbackmechanisme. HIER BINDEN HORMONEN AAN RECEPTOREN.
Hypothalamus stuurt Hypofyse aan om het hormoon te maken en te versturen naar organen.
Orgaan doet zijn werk terug naar hypofyse en hypothalamus = feedbackmechanisme
In hypofyse en hypothalamus hormonen binden aan receptoren.
Overeenkomst zenuwstelsel en endocrien stelsel:
- De werking van beide systemen berust op de afgifte van chemische stoffen die zich binden
aan specifieke receptoren op doelcellen.
- Beide stelsels hebben verschillende chemische signaalstoffen gemeenschappelijk, hormonen
als ze aan het bloed worden afgegeven en neurotransmitters als ze bij een synaps worden
afgegeven.
- Beide stelsels worden voornamelijk via negatieve terugkoppeling gereguleerd.
- Beide stelsels coördineren en reguleren de activiteit van andere cellen, weefsels, organen en
stelsels en handhaven de osmose.
M Inleiding 10.2
Het endocriene systeem reguleert fysiologische processen via de binding van hormonen aan
receptoren.
Het endocriene stelsel omvat alle endocriene cellen en weefsels van het lichaam.
Endocriene cellen: cellen die klierproducten aan de extracellulaire vloeistof afgeven.
Exocriene cellen: geven het klierproduct op een epitheeloppervlak af.
Cytokinen (=weefselhormonen): sommige chemische stoffen die afgegeven worden door endocriene
cellen zijn alleen van invloed op buurcellen.
Andere hormonen zijn van invloed op de cellen in het hele lichaam.
Hormonen: chemische signaalstoffen die in het ene weefsel worden afgegeven en door de
bloedstroom naar doelcellen in andere weefsels worden vervoerd.
M10.2.4
Hormonale activiteit, voor de afgifte van hormonen, wordt voornamelijk via negatieve
terugkoppeling gereguleerd.
De productie van een hormoon wordt door en bepaalde prikkel geactiveerd. Door directe/indirecte
effect van dit hormoon, wordt de prikkel zwakker.
Humorale prikkels (=vloeibare prikkels): veranderingen van de samenstelling van de extracellulaire
vloeistof.
Hormonale prikkels: veranderingen van de concentraties van hormonen in het bloed.
Calciumconcentratie van bloed daalt -> parathyroïdhormoon afgegeven -> door de reacties
van de doelcellen stijgt het calciumgehalte van het bloed weer.
, Calciumconcentratie van bloed stijgt -> calcitonine afgegeven -> door de reacties van de
doelcellen daalt het calciumgehalte van het bloed weer.
Endocriene regulering kan ook plaats vinden via neurale prikkels: ontstaan wanneer
neurotransmitter aankomt bij een verbinding tussen een zenuw en een klier (hieraan gekoppeld is de
activiteit van de hypothalamus).
Hypothalamus -> zorgt voor hormoonregeling op hoogste niveau. Verbinding tussen zenuwstelsel en
endocriene stelsel.
Centra in hypothalamus reguleren activiteiten van zenuwstelsel en endocriene stelsel op drie
manieren:
1. hypothalamus functioneert als endocrien orgaan.
Neuronen in hypothalamus synthetiseren ADH en oxytocine, die langs axonen naar de lobus
posterior (achterkwab) van de hypofyse worden getransporteerd.
Daar worden ze in circulatie gebracht.
2. hypothalamus scheidt twee soorten regulerende hormonen af, die endocriene cellen in de
lobus anterior (voorkwab) van de hypofyse reguleren.
RH (= releasing hormones): stimuleren de synthese en secretie van een of meer hormonen in de
lobus anterior van de hypofyse.
IH (= inhibiting hormones): voorkomen de synthese en secretie van hypofysehormonen.
Deze hormonen die door de voorkwab van de hypofyse worden afgescheiden, reguleren andere
endocriene klieren.
3. hypothalamus bevat centra van autonome zenuwstelsel die de endocriene cellen van de
medullae adrenales (bijniermerg) via sympathische innervatie reguleren.
Als sympathische zenuwstelsel wordt geactiveerd, geeft het bijniermerg hormonen aan het bloed af.
M10.3
Hypofyse geeft 9 verschillende hormonen af.
Hypofyse -> kleine, ovale klier de zich in sella turcica bevindt: een instulping in het wiggenbeen van
de schedel.
Infundibulum: trechter.
De hypofyse heeft een ingewikkelde bouw en bestaat uit voorkwab en achterkwab.
Hypofysevoorkwab (= adenohypofyse) bevat endocriene cellen die door uitgebreid netwerk van
haarvaten zijn omgeven. In dit netwerk worden de hormonen van de hypofysevoorkwab aan het
bloed afgegeven.
Wanneer de hypothalamus RH’s of IH’s afgeeft, wordt de voorkwab gestimuleerd.
Deze remmen dan weer de productie van hormonen door de hypofyse.
Dit maakt deel uit van het poortadersysteem van de hypofyse.
Regulerende hormonen die bij de hypothalamus worden afgegeven, worden via poortadersysteem
van de hypofyse direct naar de hypofysevoorkwab vervoerd.
De snelheid waarmee de regulerende hormonen worden vervoerd, wordt via negatieve
terugkoppeling gereguleerd.
Tropinen (= tropé, een draaiing): schakelen andere endocriene klieren aan, of de functies van andere
organen ondersteunen.
Hypofysevoorkwab vormt 7 hormonen:
1. Thyroïdstimulerend hormoon (TSH): schildklier als doelorgaan en activeert de afgifte van
schildklierhormonen.
