Samenvatting pathologie 1: hoofdstuk 1

H1: algemene inleiding tot de pathologie en de
diagnostiek
Pathologie
Pathologie  ziekteleer = wetenschap die fenomenen beschrijft die in een organisme fout kunnen
verlopen
 Anatomapathologie = fout in structuur zelf
 Fysiopathologie = fout in bepaalde processen
 Histopathologie = fout die microscopisch waarneembaar is op celniveau

Ziekte  uiten in symptomen en tekens
 ziekte teken = wat objectief kan worden waargenomen
 symptoom = verwijst naar een subjectieve gewaarwording van de patiënt

voorbeelden
- huiduitslag = ziekteteken  onderzoeken kleur, grootte, dikte, meten, fotograferen, stukje
wegnemen voor biopsie
- hoofdpijn = symptoom  onderzoeker kan op geen enkele manier waarnemen wat het
karakter en de ernst is van deze hoofdpijn

medicius: aan de hand van geheel aan tekens en symtomen  diagnose
 soms niet alles zo duidelijk
o lijst maken van mogelijke pathologieën
 bovenaan  pathologie die meest voor de hand ligt = tentatieve diagnose
 daaronder aandoeningen die in het achterhoofd moeten gehouden worden =
differentiële diagnoses

voorbeeld: 55 jarige persoon komt bij de arts omwille van hinderlijke pijn in bovenbuik
1. maagulcus = tentatieve diagnose
2. maagontsteking = differentieel diagnose
3. galstenen = differentieel diagnose
4. ontsteking pancreas = differentieel diagnose
5. hartinfarct = differentieel diagnose

verder onderzoek zal noodzakelijk zijn  differentieel diagnoses uitstellen tot ons lijstje maar 1 of 2
ziektes meer bevat

 Verder onderzoek: anamnese, klinisch onderzoek en technische onderzoeken

Anamnese
verhaal dat de patiënt verteld  elk contact met om het even welke patiënt begint met een
anamnese

Heteroanamnese = wanneer een patiënt zelf niet meer in staat is om zijn verhaal te doen en een
familielid of verzorgende het doet

Hulpverlener  zwijgen!
 Hou er rekening mee dat patiënt gewoonlijk onderweg naar de consultatie zijn verhaal en de
manier waarop hij het wil vertellen al voorbereid heeft