Rode loper de ziekte van Alzheimer
Begripsbepaling
De ziekte Alzheimer is een progressieve ziekte. Deze ziekte zorgt ervoor dat er steeds meer
hersencellen worden beschadigd. Iemand met de ziekte van Alzheimer krijgt problemen met
het geheugen. Naarmate de ziekte erger wordt, krijgt iemand steeds meer moeite met
dagelijkse vaardigheden.
Epidemiologie
- 1 op de 10 mensen boven de 65 jaar krijgen de ziekte van Alzheimer, en ongeveer
de helft boven de 85 jaar.
- Bij mensen boven de 70 jaar komt de ziekte van Alzheimer 2 tot 3 keer voor bij
vrouwen dan bij mannen.
- Totaal aantal Nederlanders met de ziekte van Alzheimer: naar schatting 200.000
mensen.
- Iemand wiens vader, moeder, broer of zus de ziekte van Alzheimer heeft, heeft een
grotere kans de ziekte ook te krijgen.
- Wereldwijd naar schatting hebben zo'n 20 miljoen mensen de ziekte van Alzheimer.
Anatomie/fysiologie
Bij de ziekte van Alzheimer gaan de zenuwcellen in de hersenen kapot. Dit ontstaat doordat
bepaalde eiwitten zich ophopen in de zenuwcellen. Ook kunnen er bepaalde vezels zich in
de cellen ophopen. Dit zorgt voor het verstoren van de onderlinge communicatie.
Etiologie
- Samenklontering van amyloid
Het schadelijke alzheimer eiwit ‘amyloid’ stapelt zich op tussen de zenuwcellen in de
hersenen. Zo vormt de ‘plaques’ een neerslag van eiwitten die de communicatie
tussen de hersencellen moeizamer maakt. Deze neerslagen zien we vaak het eerst
in het gedeelte van de hersenen dat zorgt voor de aanmaak van herinneringen.
Daarom is vergeetachtigheid vaak een eerste symptoom van de ziekte van
Alzheimer.
- Tau eiwit kluwen
In de hersencellen ontstaat een kluwen van een ander eiwit, de ‘tangles’. Deze
bestaan uit een ander schadelijk eiwit dat ‘tau’ wordt genoemd. Bij de ziekte van
Alzheimer is het tau-eiwit veranderd. Het is anders gevouwen. Alsof de letters van
een zin niet achter elkaar staan, maar naar boven en beneden, van links naar rechts
en van voren naar achteren. Door hun afwijkende vorm zorgen deze eiwitten ervoor
dat het transport van voedingsstoffen door de cel niet goed verloopt. uiteindelijk sterft
de cel hierdoor.
- Gliacellen
De hersenen bestaan naast zenuwcellen ook uit gliacellen. Deze ondersteunende
cellen spelen onder andere een rol in de afbraak van amyloid eiwitten. Uit onderzoek
blijkt dat deze cellen hierbij soms overactief 1en agressief te werk gaan. Dit kan het
ziekteproces versnellen.
Begripsbepaling
De ziekte Alzheimer is een progressieve ziekte. Deze ziekte zorgt ervoor dat er steeds meer
hersencellen worden beschadigd. Iemand met de ziekte van Alzheimer krijgt problemen met
het geheugen. Naarmate de ziekte erger wordt, krijgt iemand steeds meer moeite met
dagelijkse vaardigheden.
Epidemiologie
- 1 op de 10 mensen boven de 65 jaar krijgen de ziekte van Alzheimer, en ongeveer
de helft boven de 85 jaar.
- Bij mensen boven de 70 jaar komt de ziekte van Alzheimer 2 tot 3 keer voor bij
vrouwen dan bij mannen.
- Totaal aantal Nederlanders met de ziekte van Alzheimer: naar schatting 200.000
mensen.
- Iemand wiens vader, moeder, broer of zus de ziekte van Alzheimer heeft, heeft een
grotere kans de ziekte ook te krijgen.
- Wereldwijd naar schatting hebben zo'n 20 miljoen mensen de ziekte van Alzheimer.
Anatomie/fysiologie
Bij de ziekte van Alzheimer gaan de zenuwcellen in de hersenen kapot. Dit ontstaat doordat
bepaalde eiwitten zich ophopen in de zenuwcellen. Ook kunnen er bepaalde vezels zich in
de cellen ophopen. Dit zorgt voor het verstoren van de onderlinge communicatie.
Etiologie
- Samenklontering van amyloid
Het schadelijke alzheimer eiwit ‘amyloid’ stapelt zich op tussen de zenuwcellen in de
hersenen. Zo vormt de ‘plaques’ een neerslag van eiwitten die de communicatie
tussen de hersencellen moeizamer maakt. Deze neerslagen zien we vaak het eerst
in het gedeelte van de hersenen dat zorgt voor de aanmaak van herinneringen.
Daarom is vergeetachtigheid vaak een eerste symptoom van de ziekte van
Alzheimer.
- Tau eiwit kluwen
In de hersencellen ontstaat een kluwen van een ander eiwit, de ‘tangles’. Deze
bestaan uit een ander schadelijk eiwit dat ‘tau’ wordt genoemd. Bij de ziekte van
Alzheimer is het tau-eiwit veranderd. Het is anders gevouwen. Alsof de letters van
een zin niet achter elkaar staan, maar naar boven en beneden, van links naar rechts
en van voren naar achteren. Door hun afwijkende vorm zorgen deze eiwitten ervoor
dat het transport van voedingsstoffen door de cel niet goed verloopt. uiteindelijk sterft
de cel hierdoor.
- Gliacellen
De hersenen bestaan naast zenuwcellen ook uit gliacellen. Deze ondersteunende
cellen spelen onder andere een rol in de afbraak van amyloid eiwitten. Uit onderzoek
blijkt dat deze cellen hierbij soms overactief 1en agressief te werk gaan. Dit kan het
ziekteproces versnellen.
