Boekverslag Engels.
Naam: Mariël ter Harmsel.
Klas: V2A.
Docent: I.V. Dalfsen.
Datum: 03-03-2021.
‘Broken Wings’ is de naam van het boek dat ik gekozen heb. De auteur is James Roy is op dit moment
53 jaar oud en is geboren in Australië. Hij heeft dit boek gepubliceerd in 2006.
Ik zou de genre omschrijven als avontuurlijk en actie. Misschien zou spanning ook een optie zijn,
maar het is geen spanning als in dat het eng wordt.
Ik heb dit boek gekozen omdat zowel de titel als het plaatje mij aanspraken. Op het eerste gezicht
zag het er namelijk uit als een zielig verhaal en dacht ik dat het vliegtuig op de voorkant misschien als
metafoor staat voor een relatie dat ‘broken’ is net zoals het vliegtuig. Nadat ik de kleine samenvatting
op de achterkant las, leek het me een nog leuker boek. Vooral omdat het dus totaal niet ging over
mijn eerste vooroordeel. Ook heeft de schrijver slim nagedacht over hoe hij zijn samenvatting wil
beschrijven, want hij laat je hangen op een ‘cliffhanger’. Daardoor wil je dus het boek gaan lezen en
weten waar het over gaat.
De letterlijke vertaling van de titel is ‘gebroken vleugels’. Als je tegen iemand zou vragen wat ze zich
inbeelden bij die 2 woorden zou je eigenlijk denken aan een vogel dat zijn vleugel heeft gebroken.
Dus het is handig dat je als plaatje een vliegtuig ziet, in plaats van bijvoorbeeld een tekening van de
hoofdpersonages. Maar in dit geval gaan de vleugels dus over die van het vliegtuig. Ze zijn gebroken
omdat het vliegtuig in het verhaal verongelukt is.
Angela is met haar broer gaan op reis met een vliegtuig, maar de piloot (Eric) valt midden in de vlucht
flauw door diabetes. Hierdoor ‘crashed’ het vliegtuig.
Het boek is gepubliceerd in 2006. Normaal verwacht je in een boek dat de schrijver een jaartal
gebruikt dat niet het jaartal is dat het gepubliceerd wordt. Toch denk ik dat dit boek best kan
afspelen rond 2006. Dit komt omdat ze al wel gebruik maken van een elektrische GPS: “And the
satellite talks to the GPS, and tells us where we are.”
Ook maken ze gebruik van computers: “It’s my first time, and it doesn’t always do what I expect it to
do. It’s a bit different from the computer.”
Het speelt af in Australië, want in dit citaat wordt een stad genoemd dat in Australië ligt: “We know
that we are in Geraldton, so why do we need some electronic thing to tell us that?”
Hoofdpersoon 1 is Angela. Ze is 13 jaar oud en heeft een tweelingbroer genaamd Simon, die ook
meteen hoofdpersoon 2 is. Vaak ergeren ze zich aan elkaar, maar aan het eind van het boek blijken
ze toch wel trots op elkaar te zijn, doordat ze samen hebben gewerkt en het met zen tweetjes
hebben gered om toch bij hun ouders te komen.
Dit stukje van het boek vond ik best wel zielig. Want hier zitten ze te wachten voor hulp, maar ze
krijgen opeens de best wel zielige gedachtes over hun ouders: ‘They sat for a long time, not saying
anything. Then Angela said: “What do you think mum and dad are doing now?” “Mum will be
crying,” Simon replied, “and Dad will be stroking her arm, like this.” Simon moved his fingers gently
up and down on Angela’s forearm.’
Dit stukje stond op bladzijde 41.
Naam: Mariël ter Harmsel.
Klas: V2A.
Docent: I.V. Dalfsen.
Datum: 03-03-2021.
‘Broken Wings’ is de naam van het boek dat ik gekozen heb. De auteur is James Roy is op dit moment
53 jaar oud en is geboren in Australië. Hij heeft dit boek gepubliceerd in 2006.
Ik zou de genre omschrijven als avontuurlijk en actie. Misschien zou spanning ook een optie zijn,
maar het is geen spanning als in dat het eng wordt.
Ik heb dit boek gekozen omdat zowel de titel als het plaatje mij aanspraken. Op het eerste gezicht
zag het er namelijk uit als een zielig verhaal en dacht ik dat het vliegtuig op de voorkant misschien als
metafoor staat voor een relatie dat ‘broken’ is net zoals het vliegtuig. Nadat ik de kleine samenvatting
op de achterkant las, leek het me een nog leuker boek. Vooral omdat het dus totaal niet ging over
mijn eerste vooroordeel. Ook heeft de schrijver slim nagedacht over hoe hij zijn samenvatting wil
beschrijven, want hij laat je hangen op een ‘cliffhanger’. Daardoor wil je dus het boek gaan lezen en
weten waar het over gaat.
De letterlijke vertaling van de titel is ‘gebroken vleugels’. Als je tegen iemand zou vragen wat ze zich
inbeelden bij die 2 woorden zou je eigenlijk denken aan een vogel dat zijn vleugel heeft gebroken.
Dus het is handig dat je als plaatje een vliegtuig ziet, in plaats van bijvoorbeeld een tekening van de
hoofdpersonages. Maar in dit geval gaan de vleugels dus over die van het vliegtuig. Ze zijn gebroken
omdat het vliegtuig in het verhaal verongelukt is.
Angela is met haar broer gaan op reis met een vliegtuig, maar de piloot (Eric) valt midden in de vlucht
flauw door diabetes. Hierdoor ‘crashed’ het vliegtuig.
Het boek is gepubliceerd in 2006. Normaal verwacht je in een boek dat de schrijver een jaartal
gebruikt dat niet het jaartal is dat het gepubliceerd wordt. Toch denk ik dat dit boek best kan
afspelen rond 2006. Dit komt omdat ze al wel gebruik maken van een elektrische GPS: “And the
satellite talks to the GPS, and tells us where we are.”
Ook maken ze gebruik van computers: “It’s my first time, and it doesn’t always do what I expect it to
do. It’s a bit different from the computer.”
Het speelt af in Australië, want in dit citaat wordt een stad genoemd dat in Australië ligt: “We know
that we are in Geraldton, so why do we need some electronic thing to tell us that?”
Hoofdpersoon 1 is Angela. Ze is 13 jaar oud en heeft een tweelingbroer genaamd Simon, die ook
meteen hoofdpersoon 2 is. Vaak ergeren ze zich aan elkaar, maar aan het eind van het boek blijken
ze toch wel trots op elkaar te zijn, doordat ze samen hebben gewerkt en het met zen tweetjes
hebben gered om toch bij hun ouders te komen.
Dit stukje van het boek vond ik best wel zielig. Want hier zitten ze te wachten voor hulp, maar ze
krijgen opeens de best wel zielige gedachtes over hun ouders: ‘They sat for a long time, not saying
anything. Then Angela said: “What do you think mum and dad are doing now?” “Mum will be
crying,” Simon replied, “and Dad will be stroking her arm, like this.” Simon moved his fingers gently
up and down on Angela’s forearm.’
Dit stukje stond op bladzijde 41.
