Diepe spijt en veel berouw, maar geen sorry
Zelfs na honderden jaren blijft het slavernijverleden een gevoelig onderwerp.
Ook toen het laatst weer ter sprake werd gebracht in de Tweede Kamer. Dat
was omdat het stadsbestuur van Amsterdam en Rotterdam misschien willen
verontschuldigen voor het slavernijverleden. De steden hebben namelijk een
groot gedeelte van hun rijkdom te danken aan de slavenhandel. Maar Rutte is
daarop tegen. Hij zei wel dat hij diepe spijt en berouw had over hoe Nederland
in het verleden is omgegaan met de menselijke waardigheid. Toch blijft hij bij
zijn standpunt, en wil hij geen sorry zeggen voor iets dat onze voorouders ooit
hebben gedaan. Ook is Rutte bang dat zodra hij sorry zegt, dat dat dan zou
kunnen leiden tot herstelbetalingen.
Ik vind dat belachelijk! Het slaat nergens op dat hij zijn excuses niet wil
aanbieden omdat onze voorouders het hebben gedaan. Een standpunt tegen
het aanbieden van zijn excuses is dat onze voorouders niet doorhadden dat ze
iets slechts aan het doen waren. Onze buurlanden deden het immers ook.
Maar dat vind ik onzin. Het is bekend dat in de 16e eeuw de kerk openlijk tegen
slavernij was. Omdat vroeger bijna iedereen christelijk was, wisten ze dat ze
niet goed bezig waren. Ze vonden het gewoon belangrijker om geld te
verdienen, dan om mensen met respect te behandelen. Dus dat standpunt
slaat echt nergens op! En ook al zijn wij zelf niet verantwoordelijk voor wat
onze voorouders in het verleden hebben gedaan, toch profiteren wij er nog
steeds van dat ze dat hebben gedaan. Zeggen dat je berouw hebt over hoe
Nederland met de menselijke waardigheid is omgegaan is hierom bij lange na
nog niet genoeg!
De meeste Nederlanders vinden niet dat excuses nodig zijn. “Kun je
mensen die vandaag leven verantwoordelijk houden voor het verleden?” vroeg
Rutte tijdens het debat. Het antwoord daarop is simpel: Ja, dat kan. Wij hebben
dan misschien zelf geen slaven gehad, maar we profiteren er wel degelijk van.
Daarom vind ik het ook terecht als Nederland herstelbetalingen zou moeten
betalen. Of je het nou leuk vindt of niet, een blanke Nederlander heeft het
makkelijker dan een donkere Nederlander. Dan heb ik het niet alleen over het
feit dat donkere Nederlanders dagelijks worden uitgescholden, maar ook over
het feit dat ze moeilijker een baan kunnen vinden, en ook over dat ze vaker
onterecht worden aangehouden door de politie, en nog steeds staan er
standbeelden in Nederland van slavenhouders. Dat stamt allemaal af van de
slavernij van vroeger. Wij zijn dan nu misschien niet verantwoordelijk voor het
verleden, maar dat is niet waar excuses aanbieden over gaat. Als de
Nederlandse staat officieel zijn excuses aanbiedt, dan erkent Nederland dat het
fout was. En die erkenning is belangrijk. Want erkenning zorgt ook voor
Zelfs na honderden jaren blijft het slavernijverleden een gevoelig onderwerp.
Ook toen het laatst weer ter sprake werd gebracht in de Tweede Kamer. Dat
was omdat het stadsbestuur van Amsterdam en Rotterdam misschien willen
verontschuldigen voor het slavernijverleden. De steden hebben namelijk een
groot gedeelte van hun rijkdom te danken aan de slavenhandel. Maar Rutte is
daarop tegen. Hij zei wel dat hij diepe spijt en berouw had over hoe Nederland
in het verleden is omgegaan met de menselijke waardigheid. Toch blijft hij bij
zijn standpunt, en wil hij geen sorry zeggen voor iets dat onze voorouders ooit
hebben gedaan. Ook is Rutte bang dat zodra hij sorry zegt, dat dat dan zou
kunnen leiden tot herstelbetalingen.
Ik vind dat belachelijk! Het slaat nergens op dat hij zijn excuses niet wil
aanbieden omdat onze voorouders het hebben gedaan. Een standpunt tegen
het aanbieden van zijn excuses is dat onze voorouders niet doorhadden dat ze
iets slechts aan het doen waren. Onze buurlanden deden het immers ook.
Maar dat vind ik onzin. Het is bekend dat in de 16e eeuw de kerk openlijk tegen
slavernij was. Omdat vroeger bijna iedereen christelijk was, wisten ze dat ze
niet goed bezig waren. Ze vonden het gewoon belangrijker om geld te
verdienen, dan om mensen met respect te behandelen. Dus dat standpunt
slaat echt nergens op! En ook al zijn wij zelf niet verantwoordelijk voor wat
onze voorouders in het verleden hebben gedaan, toch profiteren wij er nog
steeds van dat ze dat hebben gedaan. Zeggen dat je berouw hebt over hoe
Nederland met de menselijke waardigheid is omgegaan is hierom bij lange na
nog niet genoeg!
De meeste Nederlanders vinden niet dat excuses nodig zijn. “Kun je
mensen die vandaag leven verantwoordelijk houden voor het verleden?” vroeg
Rutte tijdens het debat. Het antwoord daarop is simpel: Ja, dat kan. Wij hebben
dan misschien zelf geen slaven gehad, maar we profiteren er wel degelijk van.
Daarom vind ik het ook terecht als Nederland herstelbetalingen zou moeten
betalen. Of je het nou leuk vindt of niet, een blanke Nederlander heeft het
makkelijker dan een donkere Nederlander. Dan heb ik het niet alleen over het
feit dat donkere Nederlanders dagelijks worden uitgescholden, maar ook over
het feit dat ze moeilijker een baan kunnen vinden, en ook over dat ze vaker
onterecht worden aangehouden door de politie, en nog steeds staan er
standbeelden in Nederland van slavenhouders. Dat stamt allemaal af van de
slavernij van vroeger. Wij zijn dan nu misschien niet verantwoordelijk voor het
verleden, maar dat is niet waar excuses aanbieden over gaat. Als de
Nederlandse staat officieel zijn excuses aanbiedt, dan erkent Nederland dat het
fout was. En die erkenning is belangrijk. Want erkenning zorgt ook voor
